Eindelijk was de dag aangebroken dat we onze trip naar Salar de Uyuni zouden aanvangen. Een tocht waar ik al maanden naar uitkeek. Ik had er zoveel over gehoord en gelezen dat ik nu met mijn eigen ogen wilde zien of het daadwerkelijk zo prachtig is als wordt beschreven. In Potosi zochten we een bus die ons kon brengen naar het dorpje Uyuni, het vertrekpunt van alle tochten naar El Salar de Uyuni.
Inhoud
Het avontuur begon…
We stapten op een bus met toeristen van verschillende nationaliteiten. Een busrit van zes uren bracht ons tot Uyuni, een erg klein en arm woestijndorpje. Het bestaat maar uit enkele straten. Enkele weken op voorhand hadden we al een toer geboekt bij een organisatie. Na even zoeken, vonden we hun bureau.
Onze gids, een vriendelijke en enthousiaste Boliviaan, stond al klaar om te vertrekken. Met nog 4 andere toeristen stapten we in een robuuste Toyata jeep . Zo begonnen we aan een drie dagen durende tocht door en rond Salar de Uyuni, ver van alle beschaving.
Onze eerste stop was de zoutvlakte. Voor zo ver we konden zien zagen we alleen maar het witte zout dat zich uitstrekte tot aan de horizon. Wat een betoverend uitzicht! De foto van dit artikel zegt genoeg lijkt me. De chauffeur reed gedurende twee uren over de immense zoutoppervlakte. Onderweg stopten we enkele keren om foto’s te maken van dit beeldschone natuurfenomeen en om te lunchen. Een hele namiddag was nodig om de zoutvlakte over te steken.
Overnachten in een zouthotel
Na dit spektakel trokken we de bergen in. De avond viel en we kregen de kans om te slapen in een zouthotel. Alles was gemaakt van zout! De tafels, stoelen, bedden,… een unieke ervaring was dit. In dit verblijf kregen we eveneens ons avondeten voorgeschoteld, lama vlees. Ik ben iemand die openstaat voor veel zaken, dus ik probeerde het. Het kon me zeker bekoren. Hierna kropen we ons ‘zoutbed’ in.
De morgen brak aan. Bij het opstaan zagen we een grote kudde alpaca’s voor het hotel. Wat een prachtig zicht in de ochtendzon. Al heel vroeg stapten we terug in de jeep en zetten we koers naar het hoogste punt van de expeditie.
Uitbarstingen van geisers
Na een avontuurlijke rit kwamen we aan op 5.000 meter hoogte. Hier aanschouwden we een ander imposant natuurfenomeen. We waren geTUIgen van een uitbarsting van geisers. Wel 5 meter hoog spoot het water en wat een rook en hitte! Iets wat ik nooit meer zal vergeten.
De chauffeur wou niet veel tijd verliezen, dus na een kwartiertje trokken we verder. Je zit vele uren in de wagen, omdat de afstanden hier zo groot zijn. Natuurlijk kan de chauffeur ook niet veel kilometers maken door de hobbelende bergwegen.
Warmwaterbronnen
Na een aantal uren door te brengen op de achterbank van de jeep arriveerden we bij een aantal warmwaterbronnen, verwarmd door de vulkanische ondergrond.
We trokken onze zwembroek aan en namen meteen een duik. Buiten was het 5 tot 10 graden en het water was wel 40 graden! Een unieke ervaring was dit. Een halfuurtje kregen we om te relaxen, daarna was het alweer tijd om onze tocht verder te zetten.
Even tussendoor….
Even tussendoor meegeven dat er momenteel erg mooie aanbiedingen zijn op volgende bestemmingen. | Op zoek naar de mooiste last minutes voor de Canarische Eilanden? Dit aanbod moet je gezien hebben! | Bekijk nu » |
 | Uitzonderlijke last minutes naar Fuerteventura. Een bestemming die je moet gezien hebben! | Bekijk nu » |
 | Ontdek de ware pracht van Lanzarote. Kom tot rust en geniet! | Bekijk nu » |
Languna Colorado
Opnieuw trokken we de bergen in. Ik moet zeggen dat de rijvaardigheden van onze chauffeur echt uitstekend waren, want echt makkelijk rijden is het hier niet. Na weer een aantal uren zien we de “ laguna colorado” verschijnen. Een groot, prachtig meer met in de verte vulkanen. Het uitzicht is werkelijk super.
Het meer is roodgekleurd, door de aanwezigheid van een soort algen. Op de oevers zien we verschillende zwermen flamingo’s op zoek naar voedsel. We krijgen de tijd om hier een hapje te eten, wat rond te wandelen en natuurlijk foto’s te trekken.
Niet ver hier vandaan situeerde zich onze verblijfplaats voor de laatste nacht. Een klein, oud huisje met een aantal kamertjes. We smikkelden het avondeten op en doken onder de lakens.
In de ochtend was het tijd om terug te keren naar het dorpje Uyuni. Onze expeditie zat er bijna op. Deze dag moesten we 6 tot 7 uren in de jeep doorbrengen om terug te geraken. Onderweg stopten we enkel even om onze benen te strekken en wat te eten. Niet zo leuk, maar je hebt natuurlijk wel nog altijd deze prachtige uitzichten om naar te kijken.
Conclusie: Wat een fantastische tocht…
In de avond kwamen we pas aan in het dorpje. We waren uitgeput. We besloten om hier nog één nacht door te brengen en goed uit te rusten. Hierna was het weer tijd om verder te reizen. Misschien de grens oversteken naar een ander land? We wisten het nog niet zo goed. Deze trip naar Salar de Uyuni was voor mij echt het hoogtepunt van mijn reis door Bolivia. Wie dit land gaat bezoeken, raad ik zeker aan om langs hier te passeren!
Geef een reactie